Problemen:
Het is heel erg confronterend als je je probeert voor te stellen hoe onvoorstelbaar onverschillig het universum over ons is. Over vijf miljard jaar dooft de Zon uit, zwelt op en verzwelgt het complete planetenstelsel. Over een miljard jaar is ze al te heet, verdampt al het water en dan wordt het leven op Aarde onmogelijk. Iedere 25 miljoen jaar klapt een meteoriet op onze planeet, supervulkanen kunnen ieder moment uitbarsten en dit soort rampen zijn groot genoeg om massa-extincties te veroorzaken. Alsof dat nog niet erg genoeg is, bezitten we de technologie om onszelf duizenden keren te vernietigen en veroorzaken overbevolking, verspilling en uitputting enorme milieuvervuiling en klimaatopwarming.
Oorzaken:
Wij zijn zo’n 200.000 jaar geleden als soort ontstaan: homo sapiens, de moderne mens. We zijn het resultaat van miljarden jaren evolutie en ons DNA heeft onze hersenen geprogrammeerd. Omdat we ons razendsnel vermenigvuldigen en ontwikkelen is onze omgeving niet meer in overeenstemming met ons oerbrein; we zijn nog steeds jagers/verzamelaars en verschuilen ons in Kleine Groepen. We worden gedreven door hebzucht, onverdraagzaamheid en bijgeloof maar we zijn ook nieuwsgierig, heel erg slim en kampioenen in samenwerken. Dat heeft onze planeet in een paar honderd jaar totaal veranderd; de mens is overal en laat haar sporen na. Maar we leven niet in harmonie met onze omgeving en de Aarde verkruimelt onder onze voeten.
Gevolgen:
De wereldbevolking groeit nog steeds razendsnel en iedereen moet ergens leven. Dat vreet energie en die halen we voornamelijk uit fossiele brandstoffen. We produceren meer dan genoeg eten, drinken en spullen voor iedereen, maar de rijkdom is waanzinnig slecht verdeeld. Als we iets niet meer nodig hebben gooien we het weg in plaats van het te recyclen. De gevolgen zijn beangstigend: onze moederplaneet vervuilt en verwarmt in een razend tempo en ondertussen overschrijden we voortdurend de grenzen van onze onverdraagzaamheid. Maar weinigen van ons lijken dat te willen inzien.